เวลา.....

เวลา......

ผ่านมา แล้วผ่านไป

หลายๆคนยังคงวนเวียนอยู่ให้ห้วงเวลาในอดีต

แม้จะรู้ดีว่า............ไม่อาจย้อนเวลาเหล่านั้นกลับมาได้

เกือบทุกคน เฝ้านึกฝันถึงช่วงเวลาในอนาคต

แม้เพียงได้แต่หวัง....ว่าเวลานั้นจะสดใสสวยงาม

เวลา..ที่มีความทุกข์ เศร้าเสียใจ  "อยากให้เวลารีบผ่านไป"

เพราะทุกวินาที ช่างยาวนาน และผ่านไปช้าเหลือเกิน

เวลา..ที่มีความสุข "อยากหยุดเวลาเหล่านั้นไว้ให้นานที่สุด"

แต่เวลาความแห่งสุข มันผ่านไปเร็วคล้ายเสี้ยววินาที

เข้าใจ กฎของเวลาดี....

เวลาย้อนคืนไม่ได้ เช่นเดียวกับที่ไม่สามารถลบหรือข้ามเวลาได้

แม้อยากหยุดเวลาแห่งความสุข...แต่เวลายังคงหมุนผ่านไป

สิ่งที่ทำได้....

คืออยู่กับทุกวินาทีในตอนนี้ ใช้เวลาในตอนนี้ให้คุ้มค่าดั่งใจ

และเดินทางไปพร้อมกับ "เวลา" ที่ไม่อาจหวนคืน

และไม่อาจรู้ได้ว่าในอีกวินาทีข้างหน้า จะเป็นอย่างไร

นาฬิกา...บี พีระพัฒน์ เถรว่อง

นาฬิกายังเดินหมุนไป ไม่หยุด 
ใจข้างใน ก็เลยหมุนตามด้วยความสุขทุกข์เวียนวน 
วันเวลากับความสัมพันธ์ของคน หมุนไปไม่หยุดเลย 

หนึ่งนาทีอาจจะพอ พอให้เคยคุ้นกัน 
หนึ่งชั่วโมง อาจทำให้คนชอบกัน 
และหนึ่งวัน อาจผูกพันจนรักกัน 

แต่ทั้งหมดชีวิต มันจะพอไหม 
ที่จะใช้เพื่อลืม ไม่คิดถึงคนหนึ่งคน 
ทั้งหมดชีวิต เวลาที่ยังเหลือ 
จะพอไหมให้ใจ ได้ลบล้างความผูกพัน 
เพื่อลืมคนหนึ่งคน 

นาฬิกายังเดินหมุนไป ไม่เปลี่ยน 
ใจข้างในกลับเดินช้าลง ไม่ตรงไม่เท่าเวลา 
นาฬิกากับการพลัดพลากจากลา หมุนไปไม่กลับคืน 

หนึ่งนาทีอาจจะพอ พอให้เคยคุ้นกัน 
หนึ่งชั่วโมง อาจทำให้คนชอบกัน 
และหนึ่งวัน อาจผูกพันจนรักกัน 

แต่ทั้งหมดชีวิต มันจะพอไหม 
ที่จะใช้เพื่อลืม ไม่คิดถึงคนหนึ่งคน 
ทั้งหมดชีวิต เวลาที่ยังเหลือ 
จะพอไหมให้ใจ ได้ลบล้างความผูกพัน 

หากนาฬิกา ย้อนวันเวลากลับไป 
ถึงวันที่เราเจอกัน แล้วฉันจะทำอย่างไร 
ตอบใจตัวเอง ถ้าย้อนไปวินาทีนั้น 

ฉันก็จะทำอย่างเดิม ฉันจะรักเธออย่างเดิม...