พ่อของเรา
พ่อแห่งชาติ มหาราช 5 ธันวา
หยิบปากการ่ายบทกลอนเสนาะหู
ระลึกคุณพระคุณพ่อที่อุ้มชู
คอยเลี้ยงดูจนเติบใหญ่พ่อดูแล
พ่อมีชื่อความหมายดีสุจริต
ใช้ชีวิตเป็นชายชาติทหาร
ต้องออกรบยามประเทศมีภัยพาล
พ่อกล้าหาญไม่หวั่นกลัวเพื่อแผ่นดิน
ตั้งแต่เล็กจนเติบใหญ่พ่อไกลบ้าน
มีเวลาอยู่ใกล้กันนานนานหน
ทุกคนรู้ที่พ่อทำพ่ออดทน
เพื่อทุกคนในบ้านสุขสบาย
พ่อลำบากเหน็ดเหนื่อยทำงานหนัก
ไม่คิดพักพ่อพลีตนเพื่อใครหนอ
ทุกคืนวันอันตรายพ่อเฝ้ารอ
พ่อเพียงขอได้กลับบ้านอยู่ใกล้กัน
สำหรับโบโบภูมิใจได้เป็นลูก
พ่อเฝ้าสอนปลูกฝังความกล้าหาญ
เป็นคนดีมีน้ำใจในทุกกาล
เกิดเป็นลูกสาวทหารต้องอดทน
แม่น้อยหน่าพ่อเป็นมากกว่าคนรัก
แม้เวลาน้อยนักได้เคียงข้าง
ดูแลลูกดีที่สุดแม้อ้างว้าง
ไม่เคยอ้างแม่พยายามสุดกำลัง
พ่อเป็นห่วงบูมน้องชายคนสุดท้อง
คอยเฝ้าดูประคองให้ถึงฝั่งฝัน
แม้เหนื่อยยากเพียงใดไม่เคยหวั่น
พ่อรอวันหวังให้เป็นหลักครอบครัว
พี่ขิงเป็นลูกอีกคนที่พ่อรัก
คอยห่วงใยรักเสมือนพ่อลูกแท้
เอาใจใส่ชี้แนวทางคอยดูแล
ขอเพียงแค่เห็นสำเร็จพ่อภูมิใจ
ลืมไม่ได้เฮงเฮงลูกสุดรัก
พร้อมเจ้าม้งพ่อก็รักคอยห่วงหา
ยามพ่อใกล้คอยดูแลทุกเวลา
ทั้งสองรอพ่อกลับมาอบอุ่นใจ
กลอนที่เขียนเรียงถ้อยคำมาทั้งหมด
ไม่อาจครบบอกทุกสิ่งด้วยอักษร
จึงเป็นเพียงเศษคำฝุ่นบทกลอน
ไม่คิดเทียบทุกคำสอนเปรียบพระคุณ
พ่อแห่งชาติวันมงคลปีละหน
เราทุกคนรักพ่อยิ่งกว่าสิ่งไหน
เฝ้าคิดถึงหวังให้พ่อสุขกายใจ
ไร้โรคภัยกายแข็งแรงอยู่ยืนนาน
คิดสิ่งใดให้สมใจปรารถนา
ลูกจะนำความภาคภูมิไร้หม่นหมอง
ทดแทนคุณพ่อแม่ให้สมใจปอง
ทุกวันของลูกคือวัน"พ่อ+แม่"ตลอดกาล
No comments:
Post a Comment