กาแฟใส่เกลือ

ชอบบทความนี้ อ่านแล้วนึกถึงใครคนหนึ่ง ที่มีหลายๆสิ่งคล้ายกับ "เขา"
เป็นเรื่องที่ทำให้รู้สึกอบอุ่น ทำให้มีความหวังว่าสักวันจะพบกับ "รัก" แบบนี้

เขาเจอเธอในงานเลี้ยงงานหนึ่ง...
เธอดูโดดเด่นมาก มีคนมากมายรุมล้อมเธอ
ในขณะที่...
เขาดูเป็นผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง ไม่มีใครใส่ใจเขาเลย

หลังงานเลี้ยงเลิก...
เขาได้มีโอกาสชวนเธอไปดื่มกาแฟต่อ แม้เธอจะรู้สึกประหลาดใจมาก
แต่ท่าทีที่สุภาพของเขา ทำให้เธอตอบตกลง

พวกเขานั่งในร้านกาแฟดีๆแห่งหนึ่ง...
เขาดูประหม่าจนพูดอะไรไม่ออก ทำให้เธอรู้สึกอึดอัดมาก จนคิดในใจว่า "ได้โปรดให้ฉันกลับบ้านเหอะ" แต่ทันใดนั้น...
เขาเอ่ยถามบ๋อยว่า "ขอเกลือป่นได้ไหม อยากเอามาใส่ในกาแฟ"
ทุกคนในร้านหันมาจ้องเขาด้วยความประหลาดใจ
เขาอายจนต้องก้มหน้า แต่ก็ยังเติมเกลือลงในถ้วยกาแฟ และก็ดื่มมันเสียด้วย
ทำให้เธอต้องถามเขาอย่างอดไม่ได้ว่า...
ทำไมชอบกาแฟรสชาติแบบนี้?
เขาตอบว่า...
เมื่อเขายังเด็ก บ้านเกิดเขาอยู่ริมทะเล เขาเป็นลูกน้ำเค็ม เล่นกับทะเลทุกวัน
เคยชินกับรสเค็มของเกลือ เหมือนกับรสชาติของกาแฟเค็ม
เพราะฉะนั้นทุกครั้งที่เขาได้ลิ้มรสกาแฟเค็มๆ เขาก็จะคิดถึงวัยเด็ก
คิดถึงบ้านเกิด เขาคิดถึงพ่อแม่ทียังอยู่ที่นั่น

เธอเริ่มประทับใจในตัวเขา...
เริ่มชวนเขาคุย เล่าถึงบ้านเกิดของเธอ ชีวิตในวัยเด็ก ครอบครัวของเธอ
เธอกับเขาคุยกันถูกคอมากขึ้นเรื่อยๆ

จากการเริ่มต้นที่ดี...
ทำให้ความสัมพันธ์ของเขาและเธอคืบหน้าต่อไป
จนในที่สุดทีสุด...
เธอก็ค้นพบว่า "เขา" คือผู้ชายแบบที่เธอต้องการอย่างแท้จริง
เขาใจกว้าง อ่อนโยน อบอุ่น และดูแลเธอเป็นอย่างดี
เขาเป็นผู้ชายที่สมบูรณ์แบบ แต่เธอเกือบจะมองข้ามเขาไป!

หลังจากนั้นอีกสี่สิบปี...
เขาก็จากเธอไป ทิ้งจดหมายไว้ให้เธอฉบับหนึ่ง

ข้างในมีใจความว่า...
"ที่รัก อภัยให้ผมด้วย ที่ต้องโกหกคุณชั่วชีวิต 
มีเรื่องเดียวเท่านั้นที่ผมโกหกคุณ เรื่องกาแฟเค็มนั่น
จำวันแรกที่เรามีนัดกันได้ไหม? ผมประหม่ามากในตอนนั้น 
จริงๆแล้วผมต้องการน้ำตาล แต่ผมพูดผิดเป็นขอเกลือ 
ซึ่งมันยากที่จะกลับคำในตอนนั้น ผมจึงต้องปล่อยมันไป

ซึ่งผมไม่คิดว่า นั่นจะทำให้เราได้เริ่มต้นการพูดคุยกัน 
ผมพยายามที่จะสารภาพกับคุณหลายต่อหลายครั้ง แต่ผมก็ไม่กล้าที่จะสารภาพออกไป 
ทำให้ผมสัญญากับตัวเองว่า จะไม่โกหกอะไรคุณอีกแม้แต่ครั้งเดียว
ตอนนี้ผมจากไปแล้ว ผมไม่ต้องหวาดกลัวอะไรอีก 
ดังนั้นจึงเล่าความจริงในจดหมายฉบับนี้... 
แท้จริงแล้ว ผมไม่ได้ชอบดื่มกาแฟรสเค็มเลยแม้แต่น้อย 
มันรสชาติค่อนข้างแย่ทีเดียว แต่ว่าผมดื่มมันตลอดทั้งชีวิตตั้งแต่ได้รู้จักคุณ 
ผมไม่เคยนึกเสียใจ ในสิ่งที่ทำเพื่อคุณเลย
การได้พบคุณ เป็นความสุขอันยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดชีวิตของผม

ถ้าผมได้มีโอกาสมีชีวิตอีกครั้ง... 
ผมก็ยังอยากจะได้พบคุณ และมีคุณเป็นภรรยาผมอีกครั้งเช่นกัน
แม้ว่าผมจะต้องดื่มกาแฟรสเค็มอีกตลอดชีวิตก็ตาม"

น้ำตาของเธอหยดใส่กระดาษจดหมายจนเปียกชุ่ม
และหลังจากนั้น หากมีใครถามเธอ... กาแฟรสเติมเกลือรสชาติเป็นเช่นไร?
เธอก็จะตอบเสมอว่า... “มันหวาน”
                                                                                                                                                          ที่มา: www.sakid.com